Geçen hafta Baybars’ın Hollanda’da okuyan teyzesi sürpriz yapmış bir haftalığına İstanbul’a gelmişti. Biz de onu görmek için İstanbul’a gittik. Böylelikle ilk defa Baybars’la yalnız başımıza altı saatlik otobüs yolculuğu yapmış olduk. Doğrusu altı saatlik otobüs yolculuğu gözümde çok büyüyordu ama yolculuk beni hayrete düşürecek kadar kolay ve zevkli geçti. Tabii beni en çok hayrete düşürüren şey Baybars’ın o kadar saat boyunca bir kere bile ‘meme’ dememesiydi!

Hafta boyunca hava hep yağmurlu ve kapalıydı ama eve dönmeden bir gün önce güneşin yakaladık ve Çengelköy’ün meşhur pastanesi Seval’e dondurma yemeye gittik.

Baybars sanki her gün külahta dondurma yiyormuş gibi eline verdiğim kaymaklı dondurmayı birkaç dakika
içinde yedi.

Sonra biraz Boğaz’a ve denizanalarına baktı ve derin derin düşündü. (Etrafta oynayan büyük çocukları izliyor)

Asırlık çınarın gölgesinde oturdu.

“Allah’ım ben mi çok küçüğüm yoksa bu ağaç gerçekten çok mu büyük” diye düşünen Baybars… 23 numara koca ayaklara dikkat!:)